Metody na poprawę urody w klinice medycyny plastycznej

ej przyczepia się ścięgno mięśnia dźwigacza powieki górnej, który odpowiada za jej ruchy. Warstwy podczas kierowania się od przodu ku tyłowi: Strukturą utrzymującą prawidłowy szkielet powieki jest tarczka (łac. tarsus), czyl

Metody na poprawę urody w klinice medycyny plastycznej

Powieka (łactarsus) czyli płytka o grubości około

Powieka (łac. palpebra) - występujący u kręgowców ruchomy, umięśniony fałd skórny okrywający i chroniący oko.

Do powieki górnej przyczepia się ścięgno mięśnia dźwigacza powieki górnej, który odpowiada za jej ruchy.

Warstwy podczas kierowania się od przodu ku tyłowi:

Strukturą utrzymującą prawidłowy szkielet powieki jest tarczka (łac. tarsus), czyli płytka o grubości około 1 mm zbudowana z tkanki łącznej włóknistej. W jej wnętrzu znajdują się gruczoły łojowe i gruczoły potowe, których wydzielina uchodzi na brzeg powieki. Tarczka powieki górnej jest większa niż dolnej.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Powieka


Ptoza- definicja

Ptoza (łac. ptosis) ? opadnięcie powieki, objaw porażenia mięśni powieki oka. Schorzenie to jest wadą rozwojową spotykaną najczęściej u dzieci, występującą często rodzinnie. Objawia się jedno lub obustronnym opadnięciem powiek i częściowym przysłonięciem gałki ocznej. Istnieje również rzadziej spotykana nabyta forma choroby. Ptoza jest także jednym z objawów zespołu Hornera i miastenii (łac. myasthenia gravis).

Wada ta może być całkowicie lub częściowo skorygowana chirurgicznie poprzez wzmocnienie mięśni, bądź przy pomocy specjalnych okularów z przesłoną na zdrowe oko, która zmusza chore oko do większej pracy i wzmocnienia mięśni.

Pseudoptoza (łac. pseudoptosis) ? schorzenie przypominające ptozę jednak o etiologii innej niż porażenie mięśnia unoszącego powiekę górną.

Pseudoptoza statyczna ?? spowodowana obniżeniem kostnego przyczepu więzadła bocznego powiek do dołu (np. przy złamaniu jarzmowo-oczodołowym) z następowym zwężeniem szpary powiekowej i pogłębieniem fałdu powiekowego

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ptoza


Od tej części odchodzą dwie cienkie

Mięsień okrężny oka (łac. musculus orbicularis oculi) - najsilniej rozwinięty mięsień z grupy mięśni otoczenia szpary powiekowej. Otaczając wejście do oczodołu zaczyna się i kończy na przyśrodkowej ścianie oczodołu. Od tej części odchodzą dwie cienkie warstwy włókien mięśni, które przebiegają łukowato w powiece górnej i dolnej, pokrywając od przodu tarczki powiekowe. Poza woreczkiem łzowym jest pasmo włókien tzw. część łzowa, która ma wpływ na mechanizm odpływu łez. Skurcz części oczodołowej mięśnia okrężnego powoduje zaciskanie powiek, natomiast skurcz części powiekowej powoduje spokojne zamykanie powiek. Część mięśnia, którego włókna biegną do kości czołowej i skóry brwi i łączą się z mięśniami nosowymi to mięsień marszczący brwi. Skurcz tego mięśnia powoduje powstanie pionowych fałd skóry między brwiami.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Mięsień_okrężny_oka